aşk sevda sevgili
(1/1)
ilhan:
Aşk mı ,sevda mı sevgili?
Beni benden alan senin sevgin mi? Yaralı bir kalpti bizimkisi.İkimizde sessizde oturuyorduk denize arkamız dönük.Dalgalar her sahile vurduğunda biz farklı şeyler düşündük.Yüzüne baktım,yüzünde acı vardı.Sanki terkedilmişlik seni sarmıştı.Yok olmuştu senden bir parça kopmuş,denizin tuzlu suyuyla boğulmuştu.
Bende kendi çığlığımda boğulmuştum.Sana seslenmek geldi içimden;ama sen o kadar gömülmüştünkü yalnızlığına, sessizliğini çığlığımla bozarsam bende bozulacağım gibi geldi......Sustum......
Ayağa kalktığında,sana sarılmak geldi içimden.....Beni itersen düşer,kırılırım diye korktum.Kimdim ki ben sana sarılacaktım?....İki yabancıydık sonuçta.Aynı yerde,terkedilmişliğimizi denize arkamızı dönerek protesto etmekten başka ortak noktası olmayan iki insandık .........
Bana baktın,uzun uzun baktın.....
Ne bakıyorsun der gibi baktın.......
Bana doğru yrüdüğünde içimi bir korku kapladı.Kaçmalıydım sevgili...Uzaklaşmalıydım.....
Ayağa kaktım ve kaçışımı başlattım.
Bilemezdim o kaçışın, aklımı senle kaçırışımla tamamlanacağını...........
Beni omuzumla yakaladın.Elini belime sardın....Sessizce adını fısıldadın.....Beni benden aldın.Teslimiyetim,masumiyetim,serzenişlerim birbirine karıştı...
Sonra eve gittik,perdeleri çektik,kapıyı kilitledik.....Korunduk insanlardan....Sonra sevdik birbirimizi,hiç acıtmadan,yavaş yavaş sevdik.....
Artık içimde bir korku oluşmuştu-seni kaybetme korkusu-...
Her geçen gün daha da artan bir korku.......Sensiz olmaya dayanamazdım....Neydi bu aşk mı,sevda mı sevgili?
Yoksa...........
Yoksa, sadece alışkanlık mıydı bizimkisi?
Yoksa..............
Yoksa,sadece ortak geçmişimiz miydi?
Aklımı kaçırıyorum sevgili...Seni kaybetmekten korkuyorum.Lütfen tut ellerimden ve bir daha hiç bırakma........
Ama neydi bizim birlikteliğimizin sebebi.Düşünüyorum,işin içinden çıkamıyorum,yardım et sevgili............
Aşk mı ,sevda mı sevgili?
Beni benden alan senin sevgin mi? Yaralı bir kalpti bizimkisi.İkimizde sessizde oturuyorduk denize arkamız dönük.Dalgalar her sahile vurduğunda biz farklı şeyler düşündük.Yüzüne baktım,yüzünde acı vardı.Sanki terkedilmişlik seni sarmıştı.Yok olmuştu senden bir parça kopmuş,denizin tuzlu suyuyla boğulmuştu.
Bende kendi çığlığımda boğulmuştum.Sana seslenmek geldi içimden;ama sen o kadar gömülmüştünkü yalnızlığına, sessizliğini çığlığımla bozarsam bende bozulacağım gibi geldi......Sustum......
Ayağa kalktığında,sana sarılmak geldi içimden.....Beni itersen düşer,kırılırım diye korktum.Kimdim ki ben sana sarılacaktım?....İki yabancıydık sonuçta.Aynı yerde,terkedilmişliğimizi denize arkamızı dönerek protesto etmekten başka ortak noktası olmayan iki insandık .........
Bana baktın,uzun uzun baktın.....
Ne bakıyorsun der gibi baktın.......
Bana doğru yrüdüğünde içimi bir korku kapladı.Kaçmalıydım sevgili...Uzaklaşmalıydım.....
Ayağa kaktım ve kaçışımı başlattım.
Bilemezdim o kaçışın, aklımı senle kaçırışımla tamamlanacağını...........
Beni omuzumla yakaladın.Elini belime sardın....Sessizce adını fısıldadın.....Beni benden aldın.Teslimiyetim,masumiyetim,serzenişlerim birbirine karıştı...
Sonra eve gittik,perdeleri çektik,kapıyı kilitledik.....Korunduk insanlardan....Sonra sevdik birbirimizi,hiç acıtmadan,yavaş yavaş sevdik.....
Artık içimde bir korku oluşmuştu-seni kaybetme korkusu-...
Her geçen gün daha da artan bir korku.......Sensiz olmaya dayanamazdım....Neydi bu aşk mı,sevda mı sevgili?
Yoksa...........
Yoksa, sadece alışkanlık mıydı bizimkisi?
Yoksa..............
Yoksa,sadece ortak geçmişimiz miydi?
Aklımı kaçırıyorum sevgili...Seni kaybetmekten korkuyorum.Lütfen tut ellerimden ve bir daha hiç bırakma........
Ama neydi bizim birlikteliğimizin sebebi.Düşünüyorum,işin içinden çıkamıyorum,yardım et sevgili............
ALINTIDIR
Navigasyon
[0] Mesajlar